Door: Pieter Vieveen
zaterdag 20 april 2013.
Piet had weer eens iets geregeld waarvoor hij natuurlijk weer mensen
voor nodig had. Een klein optreden in Valkenburg om een paar schoten te lossen. Inderdaad, 460 km rijden om 3 keer met je handkanon te mogen schieten. Goed, je moet een beetje gek zijn om dit te doen, maar het buskruit
kruipt waar het niet gaan kan, dus deden we dat dan maar weer.
Zaterdag ochtend om 8.00 uur gaan rijden en om 10.10 waren we na even
zoeken op de bedoelde parkeerplaats in Valkenburg. ( Geert, schrijf de volgende
keer ACHTER het politieburo ipv er voorbij, dat scheelt weer zoeken). Blijkbaar hadden de meeste van ons de zelfde ETA (estimated time of
arrival) ingeschat en vonden we elkaar hier. Piet zelf was al om ong. 6.00 uur uit Schermerhoorn vertrokken en was
iets eerder gearriveerd (blijkbaar gaat die nieuwe bus toch niet zo hard als
dat Piet zegt).
Na verzameld te hebben bij Brasserie Americana voor de koffie en uitleg van de organisatie zijn we de route gaan voorlopen om te zien wat de mogelijkheden waren.
Tevens kwam via de telefoon het bericht dat GJ, William en Franscesca ( vriendin van GJ.) ergens bij Sittard waren. Normalerwijze zou zo een bericht een ieder in paniek brengen, maar tegenwoordig zijn we de vele omwegen van GJ. wel gewend. ( met een GJ GJ aan boord kom je over de afsluitdijk in Limburg)
Het programma begon met een openinggesprek van de burgemeester en de vertegenwoordiger van de provincie. Direct gevolgd door een samenzang van een Limburgs mannenkoor. Hierna een openings salvo van de Valkenburgse schutterij. Voorafgegaan door een Duitse Riddergroep gingen we in kolonne door Valkenburg.
Aangekomen bij de oude stadspoort met valhek werd er door de
burgemeester weer een soort van toespraak gehouden voor de gasten en de
verzamelde pers.(helaas had de pers op dat moment geen oog voor hem omdat het
plaatje van de Compagnie onder de poort een mooier kodak moment opleverde, zo
erg zelfs dat ondergetekende zijn pet op de grond legde voor een kleine bijdrage.
Hierna marcheerden wij als compagnie (uit de maat) naar de derde en laatste stopplaats.
Hierna marcheerden wij als compagnie (uit de maat) naar de derde en laatste stopplaats.
Eindelijk mochten de schutters wat gaan doen, en terwijl er nog allerlij
toespraken werden georeerd werden de wapens geladen, mooi staand op een houten
loopbrug boven de massaal toegestroomde menigte.
Wat kunnen die Limburgers praten zeg, wel 10 cm lont verknoeid, maar toen mochten we eindelijk.
Wat kunnen die Limburgers praten zeg, wel 10 cm lont verknoeid, maar toen mochten we eindelijk.
Eerst Anja dan ik en daarna Peter en GJ. We zagen de mensen wat
vertwijfeld omhoog kijken omdat de knallen toch wat harder waren als verwacht. (vond ik persoonlijk niet zo vreemd want ik had thuis de ladingbuisjes
gevuld met zwitsers 3) En GJ had stiekum een dubbele lading afgeschoten.
Hierna natuurlijk schot 2 en 3 en even hard, alleen dat trage laden van
Anja voorzag Piet natuurlijk weer van het nodige commentaar.
Na afloop van de parade zijn we door de organisatie voorzien van goede
lunch.
Rond 16.30 werd door een ieder weer de reis naar huis ondernomen.
( het is ons onbekend of William met zijn beide passagiers weer thuis
zijn, of dat ze ergens aan de Cote D' Azur rondrijden)